Ziemia konecka nie posiada ściśle określonych granic. W średniowieczu od Białaczowa do Szydłowca była we władaniu Odrowążów, następnie Małachowskich i Tarnowskich. Jako jednostka administracyjna powiat konecki rozciągał się od Przedborza po Szydłowiec i od Przysuchy po Mniów. Te rozległe tereny w wiekach średnich były w 90% pokryte dziewiczą puszczą. Różnorodność drzewostanu, rozległe kwietne łąki wszelakich ziół, liczne strumienie stanowiło istny raj dla pszczół zasiedlających od niepamiętnych czasów dziuple czy puste wnętrza wiekowych drzew. Produkty pszczele, zwłaszcza miód i wosk, były w dawnej Polsce bardzo cenne. Woskowe świece rozświetlały pałace i kościoły, a miód w różnej postaci „szlachcił pańskie stoły”.
Ówcześni pszczelarze ,zwani BARTNIKAMI, byli objęci opieką królewską, posiadali własne prawodawstwo i sądownictwo. Ta nieliczna grupa społeczna, przekazująca umiejętności pracy z pszczołami swoim najbliższym, posiadająca przywilej swobodnego poruszania się po puszczy, cieszyła się w społeczeństwie wielkim autorytetem. XVII wiek to wielkie zmiany klimatyczne i liczne wojny. Zdziesiątkowane rodziny pszczela nie zostały już całkowicie odbudowane przez bartników.
W lasach koneckich zaczęły się wielkie zmiany. Rodzina Małachowskich, która odkupiła od Odrowążów włości koneckie, postanowiła te tereny uprzemysłowić, wykorzystując miejscowe bogactwa naturalne. Budowa licznych hut, kuźnic i fryszerek wymusił zwiększoną eksploatację rud żelaza oraz wielkiej ilości węgla drzewnego. W lasach masowo pojawiali się drwale i górnicy. Barcie z pszczołami zaczęły być przeszkodą w eksploatacji lasu, gdyż prawnie bartnicy byli ich właścicielami. Chcąc uchronić pszczoły przed zagładą, bartnicy zaczęli wycinać drzewa bartne i przenosić je w pobliże swoich domostw. Proces ten uległ przyspieszeniu po rozbiorach Polski, kiedy to zaborcy zakazali bartnikom wstępu do lasu.
Praktycznie wiek XIX, to okres , który możemy w pszczelarstwie nazwać „pasiecznictwem”, gdyż barcie zostają przekształcone w leżące lub stojące kłody, tworzące przydomowe pasieki. Oprócz kłód, pojawiają się słomiaki zwane kuszkami, a także inne budowle z drewna zasiedlone pszczołami. Aby ułatwić sobie pracę, pasiecznicy zastosowali w owym okresie, ramkę ulową.
Pasiecznictwem zaczęli interesować się przedstawiciele różnych warstw społecznych. Zaczęły powstawać pasieki przy dworach szlacheckich, plebaniach i w przydomowych ogrodach. Po odzyskaniu niepodległości, pasiecznicy polscy zaczęli się organizować w związki. Od 1924 roku Organ Naczelnego Związku Organizacji Pszczelniczych zaczął wydawać czasopismo „Pasiecznictwo Polskie”. W numerze nr 5 z 1929 roku ukazała się informacja o zorganizowaniu Oddziału Koneckiego przy Okręgowym Towarzystwie Pszczelniczym w Skarżysku Kamiennej. Wybrany został Zarząd i Komisja Rewizyjna. Wybuch II Wojny Światowej przerwał rozwój pszczelarstwa na Ziemi Koneckiej. Okres powojenny nie sprzyjał reaktywacji organizacji pszczelarskiej.
W 1960 roku, aktywność i duże zaangażowanie Kol. Zygmunta Kwietniewskiego, doprowadziła do reaktywowania i powstania Powiatowego Koła Pszczelarzy w Końskich. Zaczęto organizować wiele szkolęń pszczelarskich, wycieczek do znanych pasiek i spotkań z wybitnymi pszczelarzami. Prezes Kwietniewski prowadził bardzo rzetelnie swoją pasiękę , która przez wiele lat była wzorem dla innych pszczelarzy. Za wybitne zasługi na rzecz pszczelarstwa, był wielokrotnie odznaczany przez najwyższe władze pszczelarskie.
W latach 70-tych koneckie koło skupiało 260 pszczelarzy z 80-ciu miejscowości, którzy łącznie mieli 2000 pni.
W 1980 roku powstało koło w Radoszycach, a w 1989 w Stąporkowie. Koneckie koło z powiatowego przekształciło się w Rejonowe Koło Pszczelarzy w Końskich.
W 1983 roku, nasze koło przekazało kwotę 2024.00 złotych na konto budowy Domu Pszczelarza w Kamiannej.
W tym samym roku po raz pierwszy wykryto w koneckiej pasiece pasożyta varroa destruktor, z którym do dzisiaj walczymy, bez większych sukcesów.
Zarząd koła w 1989 roku uczestniczył w wyjeździe studyjnym po krajach europejskich tj; Czechosłowacja, Austria, Niemcy oraz Francja. Członkowie wyjazdu odwiedzali profesjonalne pasieki prowadzone nowoczesnymi metodami.
Od 1990 roku koneckim kołem przez kolejne 30 lat kierował Kol. Zbigniew Paluch. Kontynuował dobre tradycje poprzednika, organizował szkolenia dla członków naszego koła prowadzonych przez praktyków jak i znanych wykładowców. Organizowano jednodniowe wyjazdy na Ogólnopolskie Dni Pszczelarza.
Jesienią 2009 roku zorganizowano pierwszą biesiadę pszczelarską w Pile. Nawiązano współpracę z Powiatowym Inspektoratem Weterynarii, a od 2014 ze Świętokrzyskim Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w Modliszewicach.
Rok 2015 to kampania sztandarowa uwieńczona nadaniem sztandaru dla Rejonowego Koła Pszczelarzy w Końskich , ufundowanego przez członków koła oraz jego sympatyków. Uroczystość odbyła się w kościele parafialnym w Modliszewicach i ŚODR w Modliszewicach.
W tym samym roku powstała strona internetowa naszego koła założona przez kol. Artura Strzelczyka, a obecnie prowadzona przez kol. Romana Młodzińskiego.
Członkowie naszego koła pełnili ważne funkcje w Świętokrzyskim Związku Pszczelarzy, Prezes Zbigniew Paluch był Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej a kol. Stanisław Janiszewski sekretarzem Komisji do roku 2024 .
Od 2019 roku Zarządem RKP w Końskich kieruje Kol. Sławomir Cichy wieloletni wiceprezes koneckiego koła, obecnie również sekretarz ŚŻP w Kielcach. Ścisła współpraca z Zarządem Świętokrzyskiego Związku Pszczelarzy w Kielcach i ze Świętokrzyskim Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w Modliszewicach sprzyja organizowaniu profesjonalnych szkoleń i wyjazdów studyjnych. Kontynuowana jest też tradycja, teraz już kilkudniowych wyjazdów, na Ogólnopolskie Dni Pszczelarza, czy też inne wycieczki do wzorcowych pasiek i miejscowości turystycznych. W październiku tego roku koneccy pszczelarze odwiedzili pasieki w Kotlinie Kłodzkiej i poznali ogrom zniszczeń spowodowanych przez powódź. Wybrano jedną z poszkodowanych pasiek i wsparto ją finansowo.
Od kilku lat znacznie wzrosła w naszym kole liczba kobiet i młodych pszczelarzy, a w bieżącym roku przekroczyliśmy magiczną liczbę 100 członków.